โรคลูปัสอีริทีมาโตซัส (SLE)-02

ผู้ป่วยเป็นผู้หญิงอายุ 20 ปี ซึ่งเป็นโรค Systemic lupus erythematosus (SLE) ที่รุนแรงและก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว แม้จะรักษาด้วยไฮดรอกซีคลอโรควิน ซัลเฟต, อะซาไทโอพรีน, ไมโคฟีโนเลท โมเฟทิล และเบลิมูแมบ แต่การทำงานของไตก็แย่ลงภายในห้าเดือน ทำให้เกิดภาวะไตอักเสบรุนแรงโดยมีโปรตีนในปัสสาวะ (ค่าครีเอตินีนใน 24 ชั่วโมงสูงถึง 10,717 มก./กรัม) และปัสสาวะด้วยกล้องจุลทรรศน์ ในอีกสี่สัปดาห์ข้างหน้า ระดับครีเอตินีนของเธอเพิ่มขึ้นเป็น 1.69 มก./ดล. (ช่วงปกติ 0.41~0.81 มก./ดล.) ร่วมกับภาวะฟอสเฟตในเลือดสูงและภาวะกรดในท่อไต การตรวจชิ้นเนื้อไตบ่งชี้ว่าเป็นโรคไตอักเสบลูปัสระยะที่ 4 ดัชนีกิจกรรม NIH ที่แก้ไขคือ 15 (สูงสุด 24) และดัชนีเรื้อรังของ NIH ที่แก้ไขคือ 1 (สูงสุด 12) ผู้ป่วยมีระดับส่วนประกอบที่ลดลงและออโตแอนติบอดีหลายชนิดในร่างกายของเธอ เช่น แอนติบอดีต้านนิวเคลียร์, แอนติบอดีต่อต้านเกลียวคู่, แอนติบอดีต่อต้านนิวคลีโอโซม และแอนติบอดีต่อต้านฮิสโตน

เก้าเดือนต่อมา ระดับครีเอตินีนของผู้ป่วยเพิ่มขึ้นเป็น 4.86 มก./ดล. โดยจำเป็นต้องฟอกไตและรักษาด้วยยาลดความดันโลหิต ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการพบคะแนน SLE Disease Activity Index (SLEDAI) อยู่ที่ 23 บ่งชี้ว่ามีภาวะรุนแรงมาก ผู้ป่วยจึงเข้ารับการบำบัดด้วย CAR-T ขั้นตอนการรักษามีดังนี้:

- หนึ่งสัปดาห์หลังการฉีดเซลล์ CAR-T ช่วงเวลาระหว่างการฟอกไตเพิ่มขึ้น

- สามเดือนหลังการให้ยา ระดับครีเอตินีนลดลงเหลือ 1.2 มก./ดล. และอัตราการกรองไตโดยประมาณ (eGFR) เพิ่มขึ้นจากขั้นต่ำ 8 มล./นาที/1.73 ตร.ม. เป็น 24 มล./นาที/1.73 ตร.ม. ซึ่งบ่งชี้ถึงระยะ 3b โรคไตเรื้อรัง. ยาลดความดันโลหิตก็ลดลงด้วย

- หลังจากผ่านไปเจ็ดเดือน อาการของโรคข้ออักเสบของผู้ป่วยก็ลดลง ปัจจัยเสริม C3 และ C4 กลับมาเป็นปกติภายในหกสัปดาห์ และแอนติบอดีต่อต้านนิวเคลียร์, anti-dsDNA และ autoantibodies อื่นๆ หายไป การทำงานของไตของผู้ป่วยดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ โดยโปรตีนในปัสสาวะตลอด 24 ชั่วโมงลดลงเหลือ 3,400 มก. แม้ว่าจะยังคงเพิ่มสูงขึ้นในการติดตามครั้งสุดท้าย บ่งชี้ถึงความเสียหายของไตที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ ความเข้มข้นของอัลบูมินในพลาสมาเป็นปกติโดยไม่มีอาการบวมน้ำ การวิเคราะห์ปัสสาวะไม่พบสัญญาณของโรคไตอักเสบ และไม่มีภาวะเลือดออกหรือเฝือกเม็ดเลือดแดง ขณะนี้ผู้ป่วยกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติแล้ว