มะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักขั้นสูงระยะที่ 4-01

ผู้ป่วยรายนี้เป็นชายอายุ 45 ปี ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ระยะลุกลามระยะที่ 4 เมื่อเดือนมกราคม 2566 ในระยะแรก แพทย์แนะนำให้ทำเคมีบำบัดแบบเต็มรูปแบบ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปฏิกิริยาพิษต่อระบบประสาทอย่างรุนแรง รวมถึงการระงับความรู้สึกและความอ่อนแอของแขนขาหลังการรักษาด้วยเคมีบำบัด ผู้ป่วยจึงตัดสินใจยุติการรักษาด้วยเคมีบำบัดต่อไป

โชคดีที่ผู้ป่วยมีคุณสมบัติตรงตามเกณฑ์การคัดเลือกสำหรับการทดลองทางคลินิกเกี่ยวกับการบำบัดด้วยเซลล์เม็ดเลือดขาวที่แทรกซึมเข้าไปในเนื้องอก (TIL) โดยอัตโนมัติ และเลือกมีส่วนร่วมในการทดลองในเชิงรุก ในช่วงต้นเดือนเมษายน พ.ศ. 2566 ผู้ป่วยได้รับการฉีดเซลล์ TIL และต่อมาได้รับการบำบัดด้วยภูมิคุ้มกันบำบัดด้วยโมโนโคลนอลแอนติบอดี PD-1 ตามระเบียบวิธีการทดลองในอีกสองเดือนข้างหน้า

หลังการรักษา ผู้ป่วยรายงานว่าอาการทางเดินอาหารดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญและการฟื้นตัวของการทำงานของลำไส้ดีขึ้น การสแกน CT ทั้งร่างกายครั้งแรกหลังจากการให้ยาพบว่าภาระของเนื้องอกลดลง โดยเฉพาะในรอยโรคในตับและช่องท้อง ขณะที่การรักษาดำเนินไป สมรรถภาพทางกายและคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยก็ค่อยๆ ดีขึ้น

เมื่อถึงเดือนที่สามของการรักษา การตรวจติดตามผลบ่งชี้ว่าเนื้องอกหดตัวอย่างต่อเนื่อง การสแกน PET-CT ทั้งร่างกายพบว่ากิจกรรมการเผาผลาญลดลงอย่างมีนัยสำคัญในรอยโรคระยะลุกลาม โดยที่รอยโรคบางส่วนจะหายไปอย่างสมบูรณ์ ณ ขณะนี้ การติดตามผลทุกเดือนแสดงให้เห็นว่าเนื้องอกยังคงมีเสถียรภาพโดยไม่มีรอยโรคใหม่หรือสัญญาณของการกลับเป็นซ้ำ