Een sterke vrouw uit Pakistan vecht tegen leukemie

Een sterke vrouw uit Pakistan vecht tegen leukemie

Er is een sterke vrouw, haar naam is Zainab. Ze is 26 jaar oud en komt uit Pakistan. Waarom zeg ik dat ze sterk is? Hier is haar verhaal.

Een prachtige bruiloft is de droom van elke vrouw, en ze zou trouwen met de man van wie ze houdt. Alles was perfect en iedereen was druk bezig met het voorbereiden van de bruiloft. En plotseling veranderden de dingen. Slechts tien dagen voor haar trouwdag kreeg ze koorts en voelde ze zich ongemakkelijk op haar buik. Toen ze naar het ziekenhuis kwam, dacht ze dat alles weer normaal zou zijn, de dokter zou haar wat medicijnen geven en zeggen dat ze voorzichtig moest zijn, en daarna kon ze teruggaan en genieten van haar bruiloft.

Maar deze keer was de dokter serieus en vertelde haar dat bij haar leukemie was vastgesteld. Toen ze voor het eerst wist dat ze leukemie had, was ze sterk en geduldig. “Ik was alleen een beetje van streek omdat ik niet van mijn bruiloft kon genieten, omdat het slechts tien dagen vóór mijn trouwdag plaatsvond. Maar ik was blij en dankte God dat Hij mij zo’n mooie relatie had gegeven, dat ik op dezelfde dag trouwde.” Dat is wat ze mij vertelde.

“In het plaatselijke ziekenhuis vertelde de dokter me dat ik nog maar één maand te leven had, maar ik gaf niet op, net als mijn familieleden en mijn man. Ze hebben me nooit in de steek gelaten en gaven me de kracht om tegen de leukemie te vechten. En naast mijn familieleden wil ik ook de organisatie bedanken die bijdraagt ​​aan mijn behandeling. We behoren tot een middelmatige familie in Pakistan, die klusjes doet voor het dagelijks leven. Het was voor ons niet mogelijk om zo’n groot bedrag te betalen. Maar wanneer Allah jouw hand vasthoudt, stuurt Hij iemand om hulp. En de naam van die organisatie is Bahria Town Pakistan.”

Nadat ze in een plaatselijk ziekenhuis twee chemokuren had gekregen, kwam ze voor verdere behandeling naar het Lu Daopei-ziekenhuis. Met de hulp van het internationale centrum van het ziekenhuis verliep haar behandeling soepel. En nu haar operatie succesvol is, kan ze na twee maanden terugkomen naar haar land en een nieuw leven leiden.

Dat is wat ze andere patiënten met leukemie wil vertellen: “We moeten elk deel van ons leven leven alsof het een laatste moment is en het ten volle beleven. We weten allemaal dat we uiteindelijk op een dag moeten sterven, en God weet maar beter wanneer. Maak dus elke nieuwe dag beter dan de vorige, en wees altijd in de drang om iets goeds te doen waar de ziel tevreden van wordt, en probeer het slechte in je over te slaan. En het allerbelangrijkste: verlies nooit de hoop.”