ស្ត្រីខ្លាំងមកពីប៉ាគីស្ថានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺមហារីកឈាម

ឈ្មោះ៖Zainab [នាមត្រកូលមិនត្រូវបានផ្តល់ឱ្យ]

ភេទ៖ស្រី

អាយុ៖២៦

សញ្ជាតិ៖ប៉ាគីស្ថាន

រោគវិនិច្ឆ័យ៖ជំងឺមហារីកឈាម

ទាក់ទងមកយើងខ្ញុំ

ស្ត្រីខ្លាំងមកពីប៉ាគីស្ថានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺមហារីកឈាម

មានស្ត្រីខ្លាំងម្នាក់ឈ្មោះថា ហ្សីណាប។ នាងមានអាយុ 26 ឆ្នាំហើយនាងមកពីប្រទេសប៉ាគីស្ថាន។ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំនិយាយថានាងខ្លាំង? នេះជារឿងរបស់នាង។

អាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏អស្ចារ្យគឺជាសុបិនរបស់ស្ត្រីគ្រប់រូប ហើយនាងនឹងរៀបការជាមួយបុរសដែលនាងស្រឡាញ់។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងគឺល្អឥតខ្ចោះ ហើយគ្រប់គ្នារវល់រៀបចំពិធីមង្គលការ។ ហើយភ្លាមៗនោះអ្វីៗបានផ្លាស់ប្តូរ។ មុនថ្ងៃរៀបការតែ១០ថ្ងៃ នាងមានគ្រុនក្តៅ និងមានអារម្មណ៍មិនស្រួលក្នុងពោះ។ ពេលមកដល់មន្ទីរពេទ្យ នាងគិតថាអ្វីៗនឹងដូចធម្មតា គ្រូពេទ្យនឹងឲ្យថ្នាំមកនាង ហើយប្រាប់នាងឱ្យប្រយ័ត្ន ហើយបន្ទាប់ពីនោះ នាងអាចត្រឡប់ទៅវិញ ហើយរីករាយក្នុងពិធីមង្គលការរបស់នាង។

ប៉ុន្តែលើកនេះគ្រូពេទ្យធ្ងន់ធ្ងរហើយប្រាប់ថានាងមានជំងឺមហារីកឈាម ។ នៅពេលដែលនាងដឹងដំបូងថានាងមានជំងឺមហារីកឈាម នាងមានភាពរឹងមាំ និងអត់ធ្មត់។ “ខ្ញុំមានអារម្មណ៍តូចចិត្តបន្តិចដែលខ្ញុំមិនអាចរីករាយក្នុងពិធីមង្គលការរបស់ខ្ញុំបានទេ ព្រោះអ្នកឃើញថាវាបានកើតឡើងតែ ១០ ថ្ងៃមុនថ្ងៃរៀបការរបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំសប្បាយចិត្ត ហើយអរគុណព្រះដែលបានផ្តល់ឲ្យខ្ញុំនូវទំនាក់ទំនងដ៏ល្អបែបនេះ ដែលខ្ញុំបានរៀបការក្នុងថ្ងៃតែមួយ»។ នោះហើយជាអ្វីដែលនាងបានប្រាប់ខ្ញុំ។

“នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យក្នុងស្រុក គ្រូពេទ្យបានប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំរស់នៅបានតែ១ខែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបោះបង់ឡើយ ព្រមទាំងសមាជិកគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ និងប្តីរបស់ខ្ញុំផងដែរ។ ពួកគេមិនដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំខកចិត្តឡើយ ហើយបានផ្តល់កម្លាំងដល់ខ្ញុំដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងជំងឺមហារីកឈាម។ ហើយក្រៅពីសមាជិកគ្រួសារខ្ញុំក៏ចង់ថ្លែងអំណរគុណដល់អង្គការដែលបានចូលរួមចំណែកក្នុងការព្យាបាលរបស់ខ្ញុំ។ យើងជាកម្មសិទ្ធិរបស់គ្រួសារមធ្យមមួយក្នុងប្រទេសប៉ាគីស្ថាន ដែលធ្វើការងារសម្រាប់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ យើងមិនអាចបង់ប្រាក់ច្រើនបែបនេះទេ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលអល់ឡោះកាន់ដៃរបស់អ្នក ទ្រង់បានបញ្ជូននរណាម្នាក់ឱ្យជួយ។ ហើយឈ្មោះអង្គការនោះគឺ Bahria Town Pakistan”។

បន្ទាប់ពីបានទទួលការព្យាបាលដោយគីមីចំនួនពីរជុំនៅមន្ទីរពេទ្យក្នុងស្រុក នាងបានមកមន្ទីរពេទ្យ Lu Daopei ដើម្បីព្យាបាលបន្ថែមទៀត។ ដោយមានជំនួយពីមជ្ឈមណ្ឌលអន្តរជាតិនៃមន្ទីរពេទ្យ ការព្យាបាលរបស់នាងបានប្រព្រឹត្តទៅដោយរលូន។ ហើយឥឡូវនេះការវះកាត់របស់នាងបានជោគជ័យ បន្ទាប់ពីរយៈពេលពីរខែ នាងអាចត្រលប់មកប្រទេសរបស់នាងវិញ ហើយមានជីវិតថ្មី។

នោះហើយជាអ្វីដែលនាងចង់ប្រាប់អ្នកជំងឺផ្សេងទៀតដែលមានជំងឺមហារីកឈាមថា "យើងគួរតែរស់នៅគ្រប់ជីវិតរបស់យើងឱ្យដូចជាពេលចុងក្រោយ ហើយរស់នៅឱ្យបានពេញលេញ។ យើងទាំងអស់គ្នាដឹងថានៅទីបំផុតយើងត្រូវស្លាប់នៅថ្ងៃណាមួយដែលព្រះដឹងច្បាស់ជាងពេលណា។ ដូច្នេះ ចូរធ្វើថ្ងៃថ្មីរាល់ថ្ងៃឲ្យល្អជាងថ្ងៃមុន ហើយតែងតែជំរុញឲ្យធ្វើអ្វីដែលល្អដែលធ្វើឲ្យព្រលឹងពេញចិត្ត ហើយព្យាយាមរំលងអំពើអាក្រក់ក្នុងខ្លួនអ្នក។ ហើយអ្វីដែលសំខាន់បំផុត៖ មិនដែលអស់សង្ឃឹមឡើយ។

ការពិពណ៌នា ២

Fill out my online form.