Μια δυνατή γυναίκα από το Πακιστάν δίνει μάχη με τη λευχαιμία

Μια ισχυρή γυναίκα από το Πακιστάν δίνει μάχη με τη λευχαιμία

Υπάρχει μια δυνατή γυναίκα, τη λένε Zainab. Είναι 26 ετών και κατάγεται από το Πακιστάν. Γιατί λέω ότι είναι δυνατή; Εδώ είναι η ιστορία της.

Ένας υπέροχος γάμος είναι το όνειρο κάθε γυναίκας και επρόκειτο να παντρευτεί τον άντρα που αγαπά. Όλα ήταν τέλεια και όλοι ήταν απασχολημένοι με την προετοιμασία του γάμου. Και ξαφνικά τα πράγματα άλλαξαν. Μόλις 10 μέρες πριν την ημέρα του γάμου της, ανέβασε πυρετό και ένιωθε άβολα στο στομάχι της. Όταν ήρθε στο νοσοκομείο, νόμιζε ότι όλα θα ήταν κανονικά, ο γιατρός της έδινε φάρμακα και της έλεγε να προσέχει και μετά μπορεί να επιστρέψει και να απολαύσει τον γάμο της.

Αλλά αυτή τη φορά, ο γιατρός ήταν σοβαρός και της είπε ότι είχε διαγνωστεί με λευχαιμία. Όταν έμαθε για πρώτη φορά ότι έχει λευχαιμία, ήταν δυνατή και υπομονή. «Αισθάνθηκα λίγο στεναχωρημένος που δεν μπορώ να απολαύσω τον γάμο μου, γιατί βλέπετε ότι συνέβη μόλις 10 ημέρες πριν από την ημέρα του γάμου μου. Αλλά ήμουν χαρούμενος και ευχαρίστησα τον Θεό που μου χάρισε μια τόσο όμορφη σχέση που παντρεύτηκα την ίδια μέρα». Αυτό μου είπε.

«Στο τοπικό νοσοκομείο, ο γιατρός μου είπε ότι είχα μόνο 1 μήνα ζωής, αλλά δεν τα παράτησα, όπως και τα μέλη της οικογένειάς μου και ο σύζυγός μου. Δεν με απογοήτευσαν ποτέ και μου έδωσαν δύναμη να παλέψω με τη λευχαιμία. Και εκτός από τα μέλη της οικογένειάς μου θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον οργανισμό που συνεισφέρει για τη θεραπεία μου. Ανήκουμε σε μια μέτρια οικογένεια στο Πακιστάν, που κάνει δουλειές για καθημερινή ζωή. Δεν ήταν δυνατόν να πληρώσουμε τόσο τεράστιο ποσό. Αλλά όταν ο Αλλάχ σας κρατάει από το χέρι, στέλνει κάποιον για βοήθεια. Και το όνομα του οργανισμού είναι Bahria Town Πακιστάν».

Αφού έλαβε δύο γύρους χημειοθεραπείας σε τοπικό νοσοκομείο, ήρθε στο νοσοκομείο Lu Daopei για περαιτέρω θεραπεία. Με τη βοήθεια του Διεθνούς Κέντρου του Νοσοκομείου, η θεραπεία της ήταν ομαλά. Και τώρα η εγχείρησή της πέτυχε, μετά από δύο μήνες μπορεί να επιστρέψει στη χώρα της και να κάνει μια νέα ζωή.

Αυτό θέλει να πει σε άλλους ασθενείς που πάσχουν από λευχαιμία: «Θα πρέπει να ζούμε κάθε κομμάτι της ζωής μας σαν να είναι μια τελευταία στιγμή και να το ζούμε πλήρως. Όλοι ξέρουμε ότι τελικά πρέπει να πεθάνουμε μια μέρα που ο Θεός ξέρει καλύτερα πότε. Κάνε λοιπόν κάθε νέα μέρα καλύτερη από την προηγούμενη, και πάντα με την επιθυμία να κάνεις κάτι καλό που κάνει την ψυχή ικανοποιημένη και προσπάθησε να παρακάμψεις το κακό μέσα σου. Και το πιο σημαντικό: Μη χάνεις ποτέ την ελπίδα σου.»